Алибобонинг АҚШга сафари ва Қозоғистондаги фаолияти ҳақида

Ўзбекистонлик футболчи Алибобо Раҳматуллаев айни пайтда Қозоғистоннинг “Кран” жамоаси сафида тўп сурмоқда. Ўз вақтида “Бунёдкор” клуби тарбияланувчиси сифатида порлашни бошлаган ўйинчи кейинчалик у қадар кўзга ташланмай қолди. Натижада бир қатор жамоаларда тўп сурди. Энг қизиғи, Алибобо ўтган йили Америкага ҳам бориб келди. Кўпчилик эса унинг нима учун АҚШда бўлганига қизиқаётганди. SPORTS.uz мухбири эса Раҳматуллаев билан боғланганди ва шу ҳақда сўради.

- Америкага кетишим қандай содир бўлди? Ўтган йилнинг биринчи даврасида “Олмалиқ” жамоасида ўйнагандим. Аслида ўша йилнинг бошида АҚШга бориш учун виза олиб қўйгандим. Натижада чемпионатнинг бошиданоқ у ерга кетмоқчи бўлиб юргандим. Визани қўлга киритганимдан кейин АҚШга чиқишим осонлашарди. Чунки бундай имконият доим ҳам бўлавермайди. У ерда дўстларим бор эди, уларни кўриб келмоқчи эдим. “Олмалиқ”ни тарк этганимдан сўнг 6 июль куни АҚШга жўнаб кетдим. Дўстларим эса у ерда ишлашади. АҚШнинг иккинчи лигасида “Риверхаус” деган жамоа бор. Ражаб деган дўстим ушбу клубда ўйнарди. У жамоа мураббийи билан гаплашди ва менинг ўйинларим ёзилган видеоларни кўрсатди. Шундан сўнг мураббий ва раҳбарлари билан кўришиб гаплашдим ва мени йиғинга таклиф қилди. “Риверхаус”да асосан хорижликлар ўйнашаркан. Бир ҳафта давом этган йиғиндан сўнг иккинчи лигасида ноябрь ойигача ўйнадим. Биласизми, у ердаги дўстларим собиқ футболчилар эди. Биз ёшлигимизда Чиғатойда бирга футбол ўйнаб катта бўлганмиз. У ерда қийналганим йўқ, менга оғайниларим ёрдам беришди. Мен Пенсилвания штатининг Питсбург шаҳрида бўлдим. Билсангиз, Питсбургнинг хоккей жамоаси АҚШда биринчи рақамлиси ҳисобланади. Лекин визамнинг муддати ҳам тугаётганди. Клубдагилар эса албатта визамни яна узайтиришим кераклигини айтишди. Бунинг устига уйдагилар мени уйлантиришмоқчи эди ва Тошкентга қайтиб декабрь ойида оила қурдим. Аслида яна Америкага кетишим керак эди, аммо уйланганимдан кейин менга Қозоғистондан таклиф келиб тушди. Чунки Америкага оила билан кетиш муаммо ҳисобланади. Шундан сўнг қозоқларнинг таклифини қабул қилавердим. Америкадан келганимдан кейин 12 декабрда уйланган бўлсам, бир ҳафтадан кейин қозоқларнинг таклифи пайдо бўлди. Бу ёқда эса “Риверхаус” жамоаси ҳам менга виза юборамиз, қайтиб келгин дейишди. Лекин ўзимни Қозоғистонда ҳам синаб кўрмоқчи бўлдим. Рости, бу вариантни танлашимнинг сабаби – бу оила қурганим билан боғлиқ. Ёш оила бўла туриб, узоққа кета олмасдим. Қолаверса, миллий қадриятларимизни ҳам унутмаслигимиз керак эди. Яъни, турмуш ўртоғим албатта ота-онамнинг хизматида бўлиши талаб этиларди. Шунинг учун Қозоғистон вариантини танладим.

Раҳматуллаев олмалиқликлар сафини тарк этганидан кейин ва унинг АҚШга йўл олганини эшитганлар футболчини ўз фаолиятини тугатиб, бошқа иш билан шуғулланиш учун кетгани ҳақида ҳам гапиришди. Лекин боя ўзи айтиб ўтганидек, барибир АҚШда ҳам фаолиятини давом эттирди. Аммо унинг ўзида ҳам футболни тугатиш ҳақида ўй-хаёллар бўлганмиди? Бунга унинг ўзи шундай деди:

- “Олмалиқ”дан кетганимдан кейин ўзимда ҳам шундай хаёл бўлди. Тўғриси, Америкага кетаётганимда бирор-бир футбол жамоасига ўтишга уриниб кўраман, бўлмаса бирор иш қиларман, деган ўй-фикрлар хаёлимда ўрнашиб олганди. Ҳар қандай футболчининг фаолиятида ҳам пасайиш бўлади ва бундай пайтда у руҳан қийналиб қолиши ҳам ҳеч гап эмас. Ўйлашимча, бу ҳолат биргина менда эмас, исталган ўйинчида бўлади. Албатта, бундай пайтда 100 фоизга фаолиятимни тугатаман деган хаёлларга бормадим. Лекин барибир шунга ўхшаш ҳолатлар хаёлимизда ўтаркан-да. Бундай пайтда инсон озгина сабрли бўлиши ва меҳнат қилишда давом этиши керак. Ўз устида ишлайверса, Худоим барибир беради. Футбол ичида бўлганим учун барибир футболсиз яшай олмаймиз. Футболчининг қўлидан бошқа иш ҳам келмас экан.

Нима бўлганда ҳам уни охирги пайтларда мухлислар у қадар эслашмай қўйишгани ҳам бор гап. Катта футболга кириб келган чоғида ишқибозларнинг эътиборини қозонишни бошлаганди. Хўш, ҳозир-чи?

- Нима деб жавоб беришга ҳам ҳайронман. Эслайдиган одам эслайди, эсламайдигани эса эсламайди. Бу уларнинг ўзига ҳавола. Бу менинг қўлимда эмас. Албатта, сизни эслашмай қўйишса, бу қандайдир ёқимсиз туюлади. Агар сизни доим эслаб туришса руҳан куч бериб туради. Қозоғистоннинг биринчи дивизионида ўйнаётганим сабаблими, балки бизнинг биринчиликни Ўзбекистонда ёритиб боришмас. Лекин Қозоғистонда доим кенг ёритиб боришади. Балки шунинг учун мени кўпчилик қаерда ўйнаётганимни билишмаётгандир. Агар Суперлигага чиқсак, кейин мухлислар бундан хабардор бўлишар. Фақат журналистлар билишса керак, мана, сиз менинг Қозоғистонда эканлигимни биларкансиз-ку!

Шунингдек, Алибобо Америкадаги қисқа муддатли фаолияти ҳақида тўхталар экан, ижобий фикрларни билдирди. Шу билан бирга у Ўзбекистон чемпионатидаги ўзгаришлар ҳамда Қозоғистондаги фаолияти ҳақида ҳам гапирди:

- Америка футболининг ўзига хос фарқли жиҳатларидан бири шундаки, у ерда легионерлар жуда кўп. Ҳамма давлатлардан келиб ўйнайверишади, худди Европа чемпионатларидек. Бизда эса легионерларга чегара бор. Америкада эса бу нарса муаммосиз. Албатта, чемпионат яхши, шароитларига ҳам гап-сўз бўлиши мумкин эмас, ҳаммаси зўр. Аммо бизга ҳам кўз тегмасин, анча яхши ўзгаришлар бўляпти. Энг асосий янгилик, эндиликда Ўзбекистон чемпионати телевидение орқали тўғридан-тўғри намойиш этиляпти. Энди бизнинг чемпионат ҳам Англия чемпионатига ўхшаб кетмоқда. Масалан, бизда ҳам охирги ўриндаги жамоа пешқадам билан дуранг ўйнайди ёки ғалаба қозонади. Натижаларга қараб, ўйинлар роса қизғин ўтаётганини билиб турибман. Ўзбекистон футбол ассоциацияси катта ишларни бажаряпти, қойил қолиш керак. Шубҳасиз, чемпионатимиз анча кучайган. У ердаги фаолиятим яхши, ёмон эмас. Жамоадошларим билан ажойиб муносабатдаман. У ерда ўзимни яхши ҳис қиляпман. Қозоғистондаги фаолиятим орқали ўзим учун ҳам ўсиш бўлаётганини сезиб турибман. Мақсадимиз Суперлигага йўл олиш. Бу мақсад йўлида ҳаммамиз ҳаракат қиляпмиз ва бунинг учун озгина бўлса ҳам фойдам тегаётган бўлса ўзимни хурсанд ҳис қиламан. Қийинчиликларни сезаётганим йўқ.

Шуҳратбек Жўраев суҳбатлашди.