Роберт Левандовски: Агар битта гол етади деб ўйласам, ўзлигимни йўқотган бўламан

«Бавария» клуби ва Польша терма жамоаси ҳужумчиси Роберт Левандовски яқинда Испаниянинг «Sport» нашри мухбирига интервью бериб, болалиги, нима сабабдан Польшанинг учинчи дивизион клубига кўчиб ўтишга мажбур бўлгани, шунингдек, шахсий ҳаёти ва футбол фаолиятидаги кўплаб қизиқарли воқеалар ҳақида гапириб берди.

- Сиз болалигингиздан шунақа кўп гол урардингизми?

- Ҳа. Голлар уриш мен учун табиий ҳолат бўлган. Ғалаба қозонишни ёқтираман ва доимо ютишни истайман. Болаликда мен кўпроқ ярим ҳимояда, турли қанотларда ўйнаганман. Бироқ асосий вазифам жамоага очко жамғаришда ёрдам беришдан иборат бўлган. Шу сабаб рақиб дарвозаси томон тез-тез зарба йўллардим ва голлар киритардим. Ўшандан бери ҳеч нима ўзгармади, ҳамон голлар уришни яхши кўраман ва менга тўп рақиб дарвозаси тўридан жой олгандаги ҳиссиёт ҳозиргача ёқади. Кичкина бола пайтимда мен ҳатто тўп билан гаплашардим. У менинг дўстим бўлган дейиш ҳам мумкин.

- Унга нима дердингиз?

- Сен фақат меникисан, мен сени ҳеч кимга бермайман, сен фақат менга қулоқ солишинг керак (кулиб). Болалигимда овқатланаётган пайтимда ҳам тўп стол тагида, оёқларим остида турарди. Тўп доимо ёнимда бўлишини хоҳлардим. Бу тўпга ва футболга бўлган муҳаббат туфайли. Болалигимда менда «PlayStation» ёки компьютер бўлмаган ва мен бутун кунимни боғимизда ёки паркда ўтказардим. Энди эса вақтлар ўзгарди, болалар ва қизларда ўзларини машғул қилиш учун кўплаб имкониятлар мавжуд.

- Болалигингизда бирор марта бўлса ҳам эшиттириб: «Мен жаҳондаги энг зўр ҳужумчи бўлмоқчиман», - деганмисиз?

- Бундай мақсадга қадамба-қадам боришим кераклигини билардим. Бир кун келиб 80 ёки 90 минг томошабин ташриф буюрадиган катта стадионларда ўйнашни орзу қилардим. Бу менинг орзум эди. Ёш пайтимда бизда, Польшада мўлжал олиш мумкин бўлган ўйинчилар бўлмаган. Шунинг учун мен жаҳоннинг энг зўр футболчиларини кузатардим ва ўйлардим: «Мен Польшаданман ва мен энг яхшилардан бири бўлишни истайман. Бироқ нега одамлар польшалик ўйинчилар жаҳоннинг энг яхши футболчилари рўйхатида бўла олмайди, деб ўйлашади?»

- Болалигингизда кимдан ҳайратга тушардингиз?

- 6 ёш пайтимда жаҳон чемпионатида Роберто Баджони кўрдим. Менга унинг қандай ўйнаши ёқарди. Баджо майдонда мўъжиза кўрсатарди. Кейинроқ, 10-14 ёшимда кумирим Алессандро Дель Пьеро бўлган. Ундан ҳам кейинроқ эса Тьерри Анри севимли ўйинчим бўлган – ақлбовар қилмас футболчи. Нафақат унинг ҳар қандай позициядан гол ура олиш қобилияти учун, балки жамоа учун қилаётган ишлари сабабли ҳам. Асосийси эса унинг буларни қай тарзда амалга ошираётгани. Унинг ўйини ҳаммага эстетик завқ улашарди, унинг қандай ўйнаётганини қайта-қайта томоша қилгинг келаверарди. Мен уни учратган кунимни жуда яхши эслайман… Мен учун бу карахт ҳолат бўлган! Ўйлаб қолганман: «Буни қаранг-а! Мен болалигимдаги кумиримни учратдим! Ва энди у мен билан футболкасини алмаштирмоқчи!» Бу ақлбовар қилмас бўлган. Орзулар рўёбга чиқиши мумкин.

- Келинг, болалик даврингизга қайтамиз. 8 ёшингиздан 16 ёшингизгача ота-онангиз сизни машғулотга олиб бориш учун бир томонга 2 соат йўл юришлари керак бўлган. Ҳафтада 3 ёки 4 марта.

- Бунинг учун ота-онамдан доимо миннатдор бўламан. Мактабдош дўстларимнинг ота-оналари бир сафар улардан шундай деб сўрашганди: «Нега бундай қиляпсизлар? Сизлар фарзандингларни шунчаки машғулотга олиб бориш учун бир томонга 2 соат, ҳафтасига 12 соатдан 16 соатгача сарфлаяпсизлар. Бу ахир аҳмоқлик». Ва ота-онам доимо менинг футболда муваффақиятга эришиш орзумни рўёбга чиқариш ўзлари учун энг муҳими эканлигини айтишарди. Гоҳида дўстларим тунги зиёфатларга боришарди ва тун ярмигача сайр қилишарди, мен эса эртасига шуғулланишим керак бўларди. Шу сабаб танлашимга тўғри келган ва мен футбол фойдасига ҳамма нарсадан воз кечишга қарор қилдим. Ҳар бир ёш ўйинчида танлов бор – ёш пайтда вақтни кўнгилхушлик билан йўқотмоқ ёки имкон қадар кўпроқ шуғулланмоқ. Натижа бирданига кўринмайди, лекин у аниқ бўлади.

- Тўпга «сен» дея мурожаат қилишингизни қачон тушуниб етгансиз?

- Отам жисмоний тарбия ўқитувчиси бўлган ва менга шундай деган: «Сен шунчаки футбол ўйнашинг керак эмас, сен уни тушунишни ўрганишинг керак». Отам менга танам нисбатан букилувчанроқ бўлиши кераклигини ва бошқа спорт турлари билан ҳам шуғулланишим кераклигини айтган. Дзюдо билан шуғулланганман, волейбол ва баскетбол ўйнаганман. Мен барча спорт турларини ёқтираман. Онам билан опам волейбол ўйнашарди ва менга бу ўйинни томоша қилиш ёқарди.

- Болалигингизда сизга кучли клублар кўп марта рад жавобини берган. Зеро, ҳозир бунга ишониш қийин. Мисол учун, «Легия» мураббийлари жуда кичкинасиз, ҳужумчи бўла олмайсиз, деган қарорга келишган. Буни қандай бошдан кечиргансиз?

- Бу ҳаётимдаги энг ёмон вазиятлардан бири бўлган. Узоқ вақт давомида руҳий томондан янчиб ташланган ҳолатда бўлгандим ва машғулотларга қайтган вақтимда умуман ёмон формада бўлганман. Ўзимни кўрсатишим учун менга вақт керак эди, бироқ амалдаги шартномам ўша мавсум охирида тугарди. Ҳеч ким менга нималар бўлаётгани, мен билан шартнома узайтириладими ёки йўқми, бу борада ҳеч нима демаган. Шу сабаб спорт директорининг ёнига борганман ва у менга кетишим мумкинлигини, чунки энди жамоага керак эмаслигимни айтган. Бу мен учун жуда қийин вазият бўлган. 17 ёшда эдим ва бундай ёшда ўзингни керакли ҳис қилиш, келажагинг борми, тушунишинг жуда муҳим. Онам мени автоқўналғада кутиб ўтирарди ва нимадир жойида эмаслигини шу заҳоти тушунди. «Футболчилик фаолиятим якунландими, бундан кейин ҳам футболда қолишда давом этиш арзийдими?» - дея ўзимга-ўзим савол берардим. Лекин кейин таслим бўлиш керакмаслигини тушуниб етдим. Мен ўзимга иккинчи имконият беришим керак, дея ортга қадам ташлашга, қуйи лигадаги кучсизроқ жамоага кўчиб ўтишга қарор қилдим. (Роберт учинчи лига иштирокчиси «Знич» клуби сафига қўшилган ва икки йил давомида 36 та гол киритган ҳолда янги жамоаси билан икки мавсум ичида олий лигага чиқишга эришган). Бахтимга у ерда ўзимни кўрсатишга муваффақ бўлдим ва кейин «Лех» клубига кўчиб ўтдим. Мен учун ҳаммаси яхши якунланди, бироқ айрим ўйинчилар футболда ҳеч нимага эриша олмайсан дейишса, улар таслим бўлишади.

- Идеал ҳужумчи бўлиб етишиш учун нима қилиш керак?

- Идеал марказий ҳужумчи чап ва ўнг оёқлари, боши, танаси – умуман, мумкин бўлган ҳар бир жойи билан гол уришни билиши керак (кулиб). Ҳамма нарсани билишингиз ва ўз вақтида ҳаракат қилиш ҳамда гол киритиш учун ҳар қандай вазиятда тайёр туришингиз керак.

- Ҳужумчилар тўпга у қадар тез-тез тегинишмайди. Бироқ шундай қилишган пайтларида уларда қарор қабул қилиш учун у қадар кўп вақт бўлмайди.

- Ҳақиқатан шундай. Шунинг учун ҳам тўпнинг менга келиб тегиши ва дарвоза томон йўналишини кутиб ўтирмайман, мен ўзимни тўпни топишга уринаман. Шу билан бирга яхши ҳужумчи ҳатто тўп кутилмаганда ўзи томон юмалаб келган пайтда ҳам тўғри ҳаракат қилишни билиши керак. Баъзида қарор қабул қилишга улгуриш учун ихтиёрингизда сониялар бўлади. Гоҳида бу ҳатто онгсиз, ички туйғу даражасида юз беради. Бу жуда муҳим. Сиз ҳаммаси учун ҳозир бўлишингиз, рақиб дарвозаси ёнида доимий равишда тайёр ҳолатда туришингиз керак. Зеро, ҳимоячиларнинг сенга эътибор бермасликлари учун гоҳида уларга ўзингни шунчаки майса устида юргандек ва майдонда нималар юз бераётганини сезмаётгандек кўрсатишни билишинг даркор (кулиб).

- Учрашув вақтида марказий ҳимоячилар билан гаплашасизми?

- Йўқ, кўп ҳам гаплашмайман. Мен кўпроқ майдонда юз бериши мумкин бўлган воқеаларга эътиборлироқ бўлишни маъқул кўраман. Шунинг учун ҳимоячилар билан суҳбатларга камдан-кам чалғийман.

- Ҳимоячиларнинг кучсиз томонларини ўрганасизми, муайян футболчига қарши ўйнашингизга тўғри келишига тайёрланасизми?

- Ҳа, албатта. Учрашувлар олдидан биз мана шу барча жиҳатларни ўрганамиз. Биргина ҳимоячиларнинг эмас, балки бутун жамоанинг кучсиз томонларини ўрганиш муҳим. Ахир ҳимоячи тарк этган ҳудудни бошқа бир ўйинчи қўриқлаши мумкин бўлган ҳолатлар ҳам кузатилади. Бу инсондан нимани кутиш кераклигини тушунишим керак. Мен ўзимга қарши турадиган ҳимоячилар билан учрашувни сабрсизлик билан кутаман. Уларни алдаш, ортда қолдириш, яхшироқ эканлигингни исботлаш доимо қизиқ.

- Сизни бирор марта майдонда ўзингиз томондан қабул қилинган қарор ҳайрон қолдирганми?

- Кўп марта. Кўпинча ўнг ёки чап оёқда зарба бермоқчимисан, бу ҳақда ўйлаб ўтиришга вақтинг бўлмайди. Сизга ўйлашга вақт беришмайди. Сиз ички туйғуингиз билан ҳаракат қилишингиз керак бўлади. Бу ички туйғу тўпланган тажриба саналади. Аслида, 70 фоиз ҳолатларда тўпни қайси бурчакка йўналтиришни, қайси оёқда зарба беришни танлашга вақтингиз йўқ, деган бўлардим. Баъзида киритилган голдан сўнг: «Вау! Мен бундай қила олишим мумкинлигини ўйламагандим ҳам!» - деб ўйлаб қоламан.

- Тўпланган тажриба эвазига ўйин вақтида қувватни тежашни ўргандингизми?

- Ҳар бир учрашувда мен доимо тўпнинг ўзимга келишини кутиб тураман. Агар гол урган бўлсам, иккинчисини ҳам киритишни хоҳлайман. Агар ҳисобимда хет-трик бўлса, у ҳолда мен 4-сини киритишим керак ваҳоказо. Агар гол киритган бўлсам мен ўзимни тўхтата олмайман ва ўзимни бўш қўёлмайман. Доимо финал ҳуштаги янграгунга қадар гол уришни истайман. Гоҳида жамоадошларим менга: «Наҳотки 2 ёки 3 кундан кейин бошқа ўйинимиз борлигини ва қувватни тежаш кераклигини тушунмасанг?» - дейишади. Лекин менга ҳеч қачон етарли бўлмайди. Мен футболни, спортни ва гол уришни яхши кўраман. Агар менга битта гол етади деб ўйлашни бошласам, ўзлигимни йўқотган бўламан. Мен ҳеч қачон тўхтамайман. Эҳтимол, айнан шу нарса менга футболда муваффақиятга эришишимга ёрдам берган бўлса керак.

- «Бавария» билан янги шартнома имзоладингиз. Фаолиятингизнинг энг яхши дамларини шу жамоада ўтказяпсиз. Бошқа жамоага кўчиб ўтиш фикри бўлмаганми?

- Ҳозир мен жаҳоннинг энг зўр клубларидан бирида тўп суряпман, бу ерда бахтли бўла олишимни биламан. Бизда жамоадан тортиб машғулотларгача яратилган шароитлар юқори даражада. Бундай клубда ўйнаш осон.

- Ўз вақтида Криштиану Роналду билан Серхио Рамос сизни «Реал»га кўчиб ўтишга кўндиришга уринган. Уч йил олдин «Бавария» билан ўйиндан сўнг улар сизнинг ёнингизга келишиб: «Сиз биз билан бир жамоада ўйнашингиз керак» дейишган. Шу ростми?

- Ҳа, шундай вазият бўлган. Ўйнаш учун Испания ёки хоҳлаган бошқа мамлакатингизга, хоҳлаган ажойиб клубингизга кўчиб ўтишингиз мумкин. Аммо бу мен учун энг асосийси эмас. «Бавария»да мен ўзимнинг энг максимал даражамга чиқдим, ҳозир фаолиятим ва ўйин даражамнинг энг юқори чўққисидаман. Бироқ ҳамон голлар уришда ва ғалабаларга эришишда давом этишни истайман. Буларнинг барчасига «Бавария»да эриша оламан.