Ayrim insonlarninggina xohish-istaklaridan futbolimiz zarar ko‘rishi mumkin

Yopiq eshiklar ortida o‘tgan majlisda futbolimizga katta ta’sir ko‘rsatishi mumkin bo‘lgan voqea muhokama qilinmoqda. Xo‘sh, jamoalar soni oshishidan kimga naf? Bundan kim yutqazadi?

Ochig‘i, bu ideyani ko‘tarib chiqqan insonlarning tashabbusini tushunish mushkul. Deyarli barcha klublarimiz davlat byudjetidan moliyalashtirilayotgan bir paytda bundan kim yutadi? Hozirgi format bugungi o‘zbek futboli uchun eng ideal echim. Ichki birinchilikdagi keskinlikning asosiy sababi ham aslida bemaqsad jamoaning yo‘qligi bilan bog‘liq. Ertaga yana ikkita klub elitaga qo‘shilsa, birinchi navbatda intriga turnirni tark etadi. Keyin, Pro ligada temp umuman yo‘qoladi. Natijada, elitadagi jamoalar grandlar bilan to‘qnashuvda motivatsiyani yo‘qotadi. Jamoalarimiz soni 14,16 yo 20 ta bo‘ladimi, farqi yo‘q. Bu xuddi birgina lokomotiv tortib ketayotgan vagonlar soni avval 14 ta bo‘lgan bo‘lsa, hozir 16 taga etkazildi degani. Yuk soni oshgani bilan, Lokomotivning tezligi ko‘tarilmaydi. Aksincha, biroz sekinroq harakatlana boshlaydi.

Aynan shu masala borasida Diyor Imomxo‘jaev bilan suhbatlashdim. PFL rahbarining pozitsiyasini to‘liq qo‘llab-quvvatlash kerak deb hisoblayman. Sababi, bugungi Superliganing bu qadar tomoshabop bo‘lishi, Pro ligadagi intriganing ortib borayotganini samarasi aslida. Kimdir o‘yinlar soni kam ekanligini pesh qilishi mumkin, ammo bellashuvlar sonini sun’iy ravishda oshirish evaziga o‘yin sifatini tushirib yuborish mumkinligini unutmaslik lozim. Bir mavsumda 90 daqiqa kurash ostida o‘tadigan 50 ta bahs toza o‘yin vaqti 40 daqiqani ham tashkil etmaydigan 80 ta matchdan ko‘ra mahalliy futbolchilarga ko‘proq o‘sish imkonini beradi. Agar e’tibor qilgan bo‘lsangiz, joriy mavsumning deyarli barcha turida kamida bittadan markaziy uchrashuv yuzaga keldi. Ba’zi turlarda bir yo‘la 3 yoki 4 ta keskin qarama-qarshilikka guvoh bo‘ldik. "Navbahor" "Qo‘qon-1912" bilan, "Paxtakor" "Surxon" bilan, "Nasaf" "Lokomotiv" bilan o‘yinlarda o‘z-o‘zidan ochko yo‘qotgani yo‘q. Etakchilar chempionlik uchun jon-jahdi bilan harakat qilgan bo‘lsa, autsayderlar Pro ligaga ravona bo‘lmaslik uchun "jang" taklif etdi. Soddaroq qilib aytganda, bugungi chempionatdagi intriganing asosiy sababi elitadagi jamoalarning soni 14 ta ekanligi bilan bog‘liq.

Kimdir yangi nomlarni kashf etish, yoshlarga imkon berishni vaj qilib ko‘rsatishi mumkin. Balki bunda haqiqat bordir, biroq barcha narsaning tabiiysi sun’iysidan yaxshiroq effekt beradi. Yorib chiqadigan yoshlar shundoq ham yarimta imkoniyatdan foydalanib ketaveradi. Bu butun boshli Superliga formati va ishtirokchilar sonini ko‘paytirish uchun sabab bo‘la olmaydi. Ayrim insonlarninggina xohish-istaklari uchun davlat qaramog‘idagi ikkita klubni Superligaga o‘tkazishdan futbolimizga hech qanday naf yo‘q! Umid qilamanki UzPFL bu "kurashda" g‘olib bo‘lib chiqadi.

Ya . U