"Барча айбни ўз бўйнимга оламан, клубдан кетсам Даврон Файзиев бош мураббий бўлишини билардим" - Бахтиёр Ашурматов "Қўқон-1912"ни тарк этиши ҳақида

Кеча Бахтиёр Ашурматов “Қўқон-1912” клубини тарк этди. Унинг ўрнига бош мураббий сифатида Даврон Файзиев ишлайдиган бўлди. Ушбу ўзгаришдан кейин Бахтиёр Аъзамович Sports.uz сайтига интервью берди.

- Бахтиёр Аъзамович, биринчи даврада "Қўқон-1912" жамоасининг натижалари кўнгилдагидек чиқавермагач, бош мураббий ўзгариши ҳақидаги гап-сўзлар тарқалганди. Сиз воқеалар ривожи шундай тус олишига тайёрмидингиз?

- Гапнинг очиғи, мавсум бошида чемпионат ўйинлари бошланганида мухлислар олдида уялиб қолишимиз мумкин, деган хавотир бор эди. Чунки ўтган йилги мавсумдан кейин асосий таркибнинг 8 нафар ўйинчиси жамоани тарк этди. Охиригача молиявий ҳолатимиз аниқ эмасди. Селекция жараёнида суст эдик. Шунга қарамасдан, айрим футболчиларни илтимос қилиб, жамоада олиб қолдим. Қувондиқ Рўзиевни бир йил ёрдам бергин, деб илтимос қилдим. Рўзиев яхши таклифлари бўлишига қарамасдан, Қўқонда тўп суришга рози бўлди. Мавсум яқинлашганида раҳбарларимиз Жавоҳир Сидиқов масаласини ҳал қилиб беришди. Ёмон таркиб йиғмадик. Лекин айрим чизиқларда рақобат йўқлиги барибир натижаларга таъсир ўтказди ва мавсум бошидаги хавотирларимиз ўринли чиқиб, барибир мураббийнинг истеъфоси билан тугади. “Сурхон” билан ўйиндаги мағлубиятни жуда оғир қабул қилдим. Натижада истеъфо сўрадим. Лекин раҳбарларимиз бундай ҳолатда жамоадан кетиш нотўғри бўлишини айтишди. Мавсум бошида ва “Сурхон” билан учрашувдаги мағлубиятдан кейин ҳам кетишга қарор қилганимда, олдимда бир нечта таклифлар бор эди. Лекин раҳбарият ишонч билдирганидан кейин вазиятни ўнглашга ҳамда қийин пайтда жамоани ташлаб кетмасликка қарор қилдим. Лекин биринчи давранинг охирги иккита ўйинидаги омадсизлик барибир кетишимга сабаб бўлди. Мен истеъфога тайёр эдим. “Бунёдкор” ва “Динамо”га қарши ўйинлар мен учун вазиятни ўнглашга имконият эди. Иккала учрашувда ҳам яхши ўйин кўрсатганимизга қарамасдан охирги дақиқаларда йўл қўйилган қўпол хатолар эвазига гол ўтказиб юборганимиз ва дуранг ўйнаганимиз кетишимга сабаб бўлди.

- Бизнингча, клубда яна бошқа муаммолар ҳам натижага ва ўйинга таъсир кўрсатгандек. Айниқса, молиявий ҳолат бўйича қарздорликлар борлиги ҳақида эшитгандик. Бу ҳақида нима деган бўлардингиз?

- Биласизми, ҳозир истеъфога чиққанимдан сўнг қандайдир муаммоларни баҳона қилиб ўзимни оқламоқчи эмасман. Ҳеч кимни жамоа селекцияга қанча маблағ ишлатди, жамоанинг молиявий ҳолати қанақа, клубдаги таркиб юқори ўринлар учун кураша оладими-йўқми, қизиқтирмайди. Натижа бўлмаганидан сўнг мураббий сифатида айбни мен ўз бўйнимга оламан. Мураббий яхши натижа бўлишини ҳаммадан кўра кўпроқ хоҳлайди. Оғир жарроҳлик амалиётини ўтказганимдан кейин ҳам бор вужудим билан ишладим. Мухлислар ва раҳбарият ишончини оқлашга ҳаракат қилдим. Лекин афсус, ҳар доим ҳам биз хоҳлаган нарса бўлавермайди. Худонинг айтгани бўлади. Қўқонда ризқимиз шу кунгача экан. Ноилож. Рости, мураббий учун энг оғир ҳолат сиз ҳурмат қилган, қадрлаган мухлисларнинг натижа бўлмаганида мураббийдан норози бўлишидир. Агар ишқибозлар ишончини охиригача оқлолмаган бўлсам, мухлислардан узр сўрайман. Нима бўлганда ҳам қўқонлик жонкуяр мухлисларимизни доимо ҳурмат қилганман ва қадрлаганман. Ҳамма вақт қўқонлик ишқибозларга ҳурматимни сақлаб қоламан ва Худо хоҳласа, яна кўришамиз, деб умид қиламан. Биз футболчиларнинг, мураббийларнинг бахтига ҳар доим соғ-саломат бўлишсин.

- Жорий мавсумда мураббий сифатида энг катта хатога қаерда йўл қўйдим, деб ўйлайсиз?

- Бу вазиятни катта хато, деб ҳам айтмаган бўлардим. Лекин иложини қилиб, марказий ҳимоячи Бобур Акбаровни, марказий ярим ҳимоячилар – Фарҳод Бекмуродов ва Иқбол Маликжоновни олиб қололмаганим, деб айтган бўлардим. Тўғри, улар жамоани тарк этганида олиб қолиш имконияти бўлмади. Учала футболчи ҳам жанговар, яккакурашларда кучли футболчилар эди. Уларни олиб қололмаганимиз ҳисобига жамоамизда жанговарлик нисбатан пасайди. Марказий ҳимоя ва таянч ярим ҳимояда деярли рақобат бўлмади, ҳисоб. Ўйинларни таҳлил қилганимизда ҳам статистикага қараганимизда бошқа жамоаларга нисбатан яккакурашларда натижаларимиз пасайиб кетди. Тактик жиҳатдан айрим хатоларга йўл қўйган бўлишимиз мумкин. Аммо таркиб танлашда Мурод Холмуҳаммедов ва Александр Мерзляковни жароҳат олиб, сафдан чиққанини ҳисобга олсак, танлаш имкониятимиз ҳам кам эди.

- Клубдан кетишингизда раҳбарият ўзгарганининг қанчалик таъсири бор?

- Эски раҳбаримиз Қўқон футболи жонкуяри Баҳтиёр ака Толиповнинг менга бўлган ишончи жуда юқори эди. Лекин Бахтиёр ака соғлиги туфайли ишдан кетганидан кейин Қўқон футболининг яна бир жонкуяри Асқар ака Усмонов раҳбар бўлиб, маълум муддат ишлади. Бу инсон ишлаганда ҳам жамоадан кетиш эҳтимолим жуда кам эди. Кейин Асқар ака Усмонов ўрнига ёш, изланувчан, ўз олдига юқори мақсадларни қўядиган Григорий Викторович келди. Бу инсон келганида рости мен ҳам, жамоадаги футболчилар ҳам хурсанд бўлдик. Бу ёш мутахассиснинг келиши билан жамоа олдига энди юқори мақсадлар учун кураша оладиган жамоа тузилади, дея ишончим комил эди. Лекин афсуски, охирги тўрт ўйинда салбий натижа бўлгач, Григорий Викторович Айрапетов билан маслаҳатлашиб, мураббийнинг ўзгариши жамоа учун фойда бўлиши мумкин, деган хулосага келдик ва ҳамкорликни тўхтатдик. Мени ишончим комилки, Айрапетов билан жамоа катта ўсишга эришади. Чунки Григорий Викторовични кўпдан бери биламан, ҳурмат қиламан. У жуда ҳам интилувчан, максималист инсон.

- Ўрнингизни ёрдамчингиз Даврон Файзиев эгаллади. Бу ўзгаришни кутганмидингиз ёки сизни ҳайрон қолдирдими?

- Даврон Файзиевни “Қўқон-1912”дан кетсам ўрнимга бош мураббий бўлишини анчадан бери билардим. Шу сабабли бу вазиятга ҳайрон қолганим йўқ. Даврон Файзиев 26 йиллик қадрдон дўстим. Қийин пайтларимизда ҳам бир-биримизни қўллаб-қувватлаганмиз. Айтайлик, Даврон Файзиевни ўрнида бошқа мутахассис мураббийлар штабида бўлиб, ўрнимга мураббий бўлмоқчилигини билганимда дарҳол раҳбариятдан уни истеъфога чиқаришни сўраган бўлардим. Дўстим – Даврон Файзиевга эса фақат омад тилайман. У яхши мутахассис. Иккинчи даврада жамоанинг селекцияда фаоллигини ҳисобга олсак, Даврон Файзиевнинг янада кучли жамоа туза олишига аминман. Жамоада яхши йигитлар йиғилган. Тўғри, биринчи даврада кўп очко жамғармадик. Аммо бу жамоада озгина рақобат кўпайса бемалол ҳар қандай рақибга қарши муносиб кураша олади.

Шу фурсатдан фойдаланиб, мен ишлаган вақт давомида қўллаб-қувватлаган мухлилсларга, ҳар қандай ҳолатда ҳам охиригача курашган футболчиларга миннатдорчилик билдириб қоламан. “Қўқон-1912” жамоасига, унинг мухлисларига иккинчи даврада омад тилайман.