Эдгар Бернхардт: "Андижон"да қўшимча рағбат ваъда қилинар экан, нега вазифани бажармаслигимиз керак? "Мустанг"да юришни орзу қиламан"

“Андижон” клуби янги мавсумга тайёргарлик кўриш жараёнида таркибига легионерларни ҳам қўшиб олганидан хабардорсиз. Жамоа сафига биринчилардан бўлиб, Эдгар Бернхардт қўшилди.

Қирғизистон терма жамоасининг етакчиларидан бири бор эътиборини “Андижон” жамоасига қаратган. Куни кеча sports.uz мухбири ушбу легионер билан учрашди ва кўплаб қизиқарли мавзуларда суҳбат уюштирди.

- Айтишим керакки, Ўзбекистонда илгари икки марта бўлганман, - дея суҳбатни бошлади Бернхардт. - Шу сабаб, таклиф олганимдан сўнг, узоқ ўйланиб ўтирмадим. Чунки дўстим ва мураббийим ҳам юртингиз ҳақида менга билганларини айтиб беришди. Марказий Осиёда энг зўр футболни ўзбек Суперлигасида ўйнашларини билганим учун ҳам бу таклиф мени қувонтириб юборди. Олдин ҳам Ўзбекистонда ўйнаш ниятим бўлган, десам муболаға қилмайман. Чунки ўзбек футболи техник жиҳатдан яхши шаклланган. Тактик томондан ҳам яхши ривожланганидан хабарим бор. Боя айтганимдек, Марказий Осиёда энг яхши футболни айнан Ўзбекистонда ўйнашади.

- Бунгача юртимиз футболидаги таассуротларингиз қанақа эди ва “Андижон” ҳақида фикрингиз қандай бўлган?

- Олдинлари икки дўстим орқали Ўзбекистон ҳақида ҳам кўп нарса эшитгандим. Тўғри, аввалига менда атрофда бўлаётган миш-мишлар туфайли бироз иккиланиш ҳам бор эди. Шу боис, олдинда ўзимни нима кутиб турганини тасаввур қила олмадим. Тўғрисини айтсам, Тошкентда тўп суришга ҳозирлик кўргандим. “Андижон”даги шарт-шароитлардан мутлақо бехабар эдим. Клубда стадионнинг ҳолатини яхшилаш учун иш олиб борилаётганига гувоҳ бўлдим. Ҳозир дастлабки таассуротларим билан ўртоқлашишим бироз қийинроқ. Бу ерда шароит супер даражада бўлмаса ҳам, нолишга бирор-бир сабабни кўрмаяпман. Қолаверса, бу ерга қандай мақсадда келганимни ўзим яхши биламан. Устига-устак раҳбарият ҳам жамоа олдига янги бошланажак мавсум учун катта вазифаларни қўйган. Биз футболчилар буни бажаришимиз керак бўлади.

- Ўзбекистонга боғлиқ жойингиз борлигини эшитдим. Онангиз фарғоналик экан...

- Менинг онам Фарғонада туғилган. Мен собиқ Иттифоқда туғилган бўлсам, онам шу Иттифоқ тасарруфига кирган Ўзбекистонда дунёга келган. Эсимда, болалик чоғимда онам билан бувимни кўргани Фарғонага бир неча марта келгандим. Адашмасам, ўшанда беш ёшдан ошган болакай эдим. Ота-онам турмуш қуришдан олдин Қирғизистонда танишишган экан. Олти ёшга тўлганимда оиламиз Германияга кўчиб кетган. Шу сабабли, Фарғона ҳақидаги хотираларим элас-элас хаёлимдан ўтиб туради.

- Футболга кириб келишингиз тарихи қандай бўлган?

- Мен Қирғизистонда – Бишкекда туғилганман. Бизнинг оиламиз силсиласи олис ўтмишга бориб тақалади. Аниқроқ айтганда, иккинчи жаҳон уруши даврларига. Ҳаммаси шундан бошланган. Бувимни бувиси немис аскарига турмушга чиққан.

Футболни Германияда ўйнашни бошлаганман. Вақти келиб, иккинчи бундеслигада тўп сурганман. Футбол ўйнашга мактабнинг бошланғич синфида ўқиётган пайтимдан киришгандим. Бунга қадар, асосан қишлоқ жамоаларида тўп сурганман. Регионал минтақаларда қадамба-қадам олдинга ўтиб борганман.

- Футболчилик фаолиятингиз давомида 20 дан ортиқ клубда ўйнагансиз. Тез-тез жамоа алмаштиргансиз, кўпи билан бир жамоада икки йил ўйнаган экансиз...

- Тақдир тақозоси билан шу пайтгача кўплаб клубларда ўйнадим. 12 та мамлакатда тўп суришга улгурдим ва бунинг орасида 18-19 та жамоада ҳаракат қилдим. Ростини айтадиган бўлсам, клубларни алмаштириш ўзимга ҳам ёқади. Чунки шунинг эвазига турли маданиятлар билан танишиш имкониятига эга бўламан. Айниқса, Осиё мени ўзига алоҳида тортиб келган. Осиёда устига-устак легионерларни тез-тез алмаштирадилар. Европада – Польшада беш йил ўйнаганман. Нидерландияда икки йил. Финляндияда 3,5 йил ўйнадим. Қаердадир клубни алмаштирдим, қаердадир бир жамоада нисбатан узоқроқ қолиб кетдим. Ўзимга ёқадиган жой ва мос футболда кўпроқ қолишни истайман. Қолаверса, мураббийларни танлашга ҳам одатланганман. Агар мураббий билан муносабатим кўнгилдагидек чиқмаса, шароитни ўзгартириш пайига тушаман. Шундай мураббийлар бўладики, улар шогирдларига кўрсатма бераётган маҳалда фалон-фалон тактикада, тўпни паслар билан ўйнашимиз ҳақида гапиришган пайтлар бўлган. Амалда эса чоп ва теп усулида ўйнардик. Бундай пайтда ўзимни қулай ҳис қилмайман.

- Энди сиз янги жамоа ва бошқа мамлакатда ўйнайсиз. Бу ердаги менталитет тўп суришингизга таъсир қилмасмикин...

- Ҳеч қанақасига таъсир қилмайди. Ахир мен Қирғизистон терма жамоасида етти йил тўп сурганман! Мен у мусулмон, буниси насароний экан, деб қараб ўтирмайман. Яна сизга бир сирни очишим керакки, рафиқам муслима. Шундай экан, маҳаллий менталитет менга умуман халақит бермайди.

- “Андижон”га келишингиздан асосий мақсадингиз нима?

- Ўзбекистон терма жамоаси билан ўйнаган чоғимда бу ерда майдонлар қандай ҳолатда эканлигини билганман. Бундан кейин ҳам яхши савияда тўп суришга ҳаракат қиламан. Қирғизистонда чемпионатни ютганман. Аммо, тўғрисини айтсам, қирғиз биринчилиги менга ёқмаган. У ерда худди Ўзбекистондаги каби инфратузилма ва шарт-шароитлар йўқ. Ҳар қандай футболчида бўлгани каби мен ҳам иложи борича кучлироқ чемпионатда тўп суришни хоҳлайман. Эҳтимол, 34 ёшда эканлигим боис, айримлар Бернхардт бундан кейин ўсишдан тўхтаган бўлса керак, деган хаёлга боришлари ҳам мумкин. Бироқ шу ёшимда ҳам ўзимни бардам, тетик ҳис қиляпман. Киши қандай ёшда бўлмасин, истаган тақдирда ўз малакасини ўстириши мумкин. Агар буни истамаса, ҳаммаси аксинча тус олади. Бундай пайтда киши ўзини қариган, ҳеч қандай ишга ярамайдигандек ҳис эта бошлайди. Шукурки, ҳозир менда бундай ҳолат кузатилаётгани йўқ.

- Шунингдек, сизга “Пахтакор”дан таклиф бўлгани ҳақида эшитгандим...

- Мени таклиф қилишмаганди. Балки клубда келишим юзасидан суҳбатлар бўлиб ўтган. Жумладан, спорт директори билан. Ўшанда кимларгадир ёққандим. Лекин баъзиларга катта ёшда эканлигим эриш туюлган. Шу сабабли, “Пахтакор”га ўтишим юзасидан бўлган масалага нуқта қўйилган. Бу борада бошқа ҳеч нарсани қўшимча қила олмайман. Менда ҳамон ёш ўйинчидек майдонда югуриш учун етарлича шижоат бор. Тўғри, ўша клубга кўчиб ўтишим амалга ошмай қолганидан бироз хафа бўлганман. Энди “Андижон” ўйинчиси сифатида “Пахтакор”га қарши ўтадиган учрашувда ўша кишиларга ўзимни кўрсатиб қўйиш иштиёқида тўп суришим аниқ.

- Қирғизистон терма жамоаси сафида сизни охирги марта 2019 йилги Осиё Кубогида кўргандик. Бу термадаги фаолиятингиз қандай кечган ва у ерда ўйнаганингиздан афсусланмайсизми?

- Терма жамоада тўп суриш мен учун нега қулай бўлмасин? Тўғри, Қирғизистон Ўзбекистон терма жамоаси сингари кучли эмас. Аммо биз барибир йигитлар билан майдонда жонимизни жабборга бериб, тўп суришга ҳаракат қиламиз. Тўғри, Қирғизистон чемпионати иштирокчилари Ўзбекистон Суперлигасидаги сингари кучли ва кўп эмас. Қолаверса, ўзбек Суперлигасидан Осиё Чемпионлар лигасига тўғридан-тўғри йўлланмалар тақдим этилади. Қирғизистон чемпионати ғолибига эса бундай имтиёз плей-офф орқалигина тақдим этилиши мумкин холос. Юқорида айтганимдек, шу ёшимда ҳам ўзимни навқирон пайтимдагидек ҳис қиляпман ва бундан кейин ҳам ўйинимни давом эттиравераман.

- Қирғизистоннинг Осиё Кубогидаги натижаси юқори чўққи бўлиб турибди. Бундан ҳам юқори кўрсаткич қайд эта олиши мумкинми?

- Қирғизистон терма жамоаси Осиё Кубогида илк бор иштирок этиб анойи эмаслигини кўрсатиб берди. Бундай парвоз тасодиф эмаслигини исботлаб беришимиз керак. Бу биз учун биринчи навбатдаги вазифадир. Иккинчиси чемпионатда ғолиблик учун битта-иккита даъвогар бор холос. Бироқ биз бу йўлда кураш олиб борувчи даъвогарлар сонини 4-5 тага етказишимиз керак бўлади. Шунинг эвазига терма жамоада ҳам рақобат ўз-ўзидан ортади. Албатта, терма жамоамизни бошқараётган мураббий ўз ишини яхши билади. Лекин терма жамоада бундан кейин ҳам кўпроқ футболчилар пайдо бўлишини истаймиз. Тўғри, охирги пайтларда термамизда ёш футболчилар етишиб чиқди. Масалан, “Қайрат”даги Алжигит ўзидан ёмон таассурот қолдирмаяпти. Футболни фақат 11 ўйинчи ўйнамайди. Терма жамоада тенг кучга эга бўлган 25 нафар футболчи бўлсагина натижалар яхшиланиб бориши мумкин. Биз ҳам шу йўлда ҳаракат қиляпмиз. Терма жамоанинг ўйинига миллий чемпионатнинг савияси таъсир ўтказмасдан қўймайди. Ҳозир бизда асосий ўйинчилар миллий чемпионат вакиллари саналишади. Легионерлар сони эса унчалик кўп эмас. Алимардон Беларусда, Алжигит эса Қозоғистонда ўйнаяпти. Валерий Кичин Россияда, бир сўз билан айтганда, қирғизистонлик легионерлар сони ҳам аста-секинлик билан ортиб бораётгани кишини хурсанд қилмасдан қолмайди. Мен эса Ўзбекистонда ўйнаяпман. Биз футболчилар нима қилиб бўлса ҳам, Қирғизистон терма жамоасининг савиясини оширишга ҳаракат қиляпмиз. Яна шуни айтиш керакки, миллий чемпионат даражасини ҳам шакллантириш ва ривожлантириш албатта зарур. Бунинг учун академияларни кучайтириш энг маъқул йўл бўларди. Ахир Қирғизистонда ҳам маҳоратли ёшлар талайгина.   

-  Ўзбекистон чемпионатига келганингиз бу сиз учун фаолиятингизда олдинга ташланган қадамми?

- Албатта, мен буни олдинга ташланган қадамлардан бири, деб ҳисоблайман. Ўйинчи имкон қадар кучлироқ биринчиликларда тўп сургиси, шунга мос равишда шерикларига мослашиши керак. Шунингдек, футболчи ўз устида ишлашдан тўхтамаслиги зарур. Албатта, кўп нарса барибир шерикларининг ўйинига мослашишга бориб тақалади. Айтайлик, футболчи топ-чемпионатлардан бирига Германия ёки Англияга бориб қолди. Шунда у ҳар қандай ҳолатда ҳам жамоадошларининг ўйинига мослашган ҳолда тўп суриши керак бўлади. Бунинг акси ўлароқ, ижрочи Бангладеш ёки Индонезия каби давлатларнинг чемпионатларига бориб қолса, ўз устида ишлашига ҳожат қолмайди. Чунки у мамлакатларда футболнинг даражаси юқори эмас. Аммо бунинг ёмон томони шундаки, вазият шу тахлит тус олса, футболчи ўз устида ишлашдан тўхтайди ва бошқа шериклари даражасига тушиб қолади. Мен ҳар доим ўз устимда ишлашдан тўхтамайман. Умид қиламанки, энди ўзбек Суперлигасида ҳам шу ёшимда бинойидек ўйинчи эканлигимни исботлай оламан.

- “Андижон” таклифини қабул қилишингизда асосий омил нима бўлди? Моддий таъминотми ёки бошқа нарсами?

- Мен бу саволингизга аниқ жавоб бера олмайман. Тўғрироғи беришни истамаган бўлардим. Ахир бу ерда гап ўйинчининг шахсияти устида боради. Агар “Андижон”га кўчиб келишимда пуллар ва яхши таклиф асосий роль ўйнади, десам бошқаларга эриш туюлмасдан қолмайди. Лекин ўтишимнинг сабабини пуллар билан боғлаш керак эмас. Чунки таклифни қабул қилмасимдан олдин ҳам “Андижон”да молиявий муаммолар етарли эканлигидан хабардор эдим. Чунки шундоқ ҳам кўпчилик олдинги раҳбариятдан сўнг, клубнинг ёмон аҳволда қолиб кетганидан хабардор. Энди янги раҳбар – президент ва унинг қўли остидагилар вазиятни яхши томонга ўзгартиришга тушганлар. Нафақат мен, балки бошқа ижрочилар ҳам “Андижон”да фақат пул туфайли қолишмоқда дея олмайман. Бинобарин, уларнинг ўзлари ҳам клубнинг бюджетида ҳозир катта суммадаги пуллар йўқлигини билишади. Бу ерда ҳаммасини молиявий жиҳат билан боғлаш нотўғри бўларди. Таклифни қабул қилиш олдидан мураббий билан “Андижон”даги ролим қандай бўлиши юзасидан суҳбатлашиб олдим. Унинг фалсафаси, ўйинни ташкил этиш борасидаги қарашлари мени тўла қаноатлантиргани учун ҳам қаршингизда саволларингизга жавоб қайтариб ўтирибман. Яна такрорлайман: “Андижон”га кўчиб ўтишим фақат пуллар билан боғлиқ эмас.

- Клуб раҳбари “Андижон” кучли учликка кирса машина ваъада қилди. Бунга қандай қарайсиз?

- Раҳбарият, мураббийлар ва биз футболчиларнинг ўз мақсадимиз бор. Албатта, агар президент мана шундай бонуслар тақдим этишни мақсад қилган экан, бу ҳар қандай футболчини руҳлантириб юборади ва унинг кучига куч қўшиши тайин. Мен табиатан оптимистман ва воқеликка реал нигоҳ билан қарашга одатланганман. Ҳаммаси кишининг руҳиятига боғлиқ. Агар бу ишни уддалаб бўлмайди, деб ҳали тугамасдан олдин хафсаласи пир бўлар экан, кўзлаган мақсади албатта ҳосил бўлмайди. Гапларни ва орзуларни амалга ошириш учун эса ҳаракат қилиш, интилиш даркор. Бунинг учун ҳар бир киши астойдил тер тўкиши керак бўлади. Агар қўшимча рағбат ваъда қилинар экан, нега энди режани амалга оширмасликка интилмаслик керак?! Ахир орзуга айб йўқ, деган турмаъно нақл бор. “Андижон” билан келаси йили чемпионатни ютишни орзу қилишнинг бирор-бир ёмон томонини кўрмаяпман. Аммо бунинг учун қадамба-қадам мақсад сари интилиш даркор. Албатта, раҳбариятнинг вазифа бажарилган тақдирда бонус билан тақдирлаш ҳақидаги ваъдаси ҳар биримизнинг иштиёқимизга куч бермасдан қолмайди. Тўғри, буни амалга ошириш осон эмас. Бироқ шахсан ўзим ҳам “Мустанг”да юришни орзу қиламан. Жамоада етук, ақлан расо футболчилар бор. Улар ҳам худди мен сингари ўйлаётган бўлишлари табиий.

- “Андижон”да иқтидорли ёшлар кўп. Улар сиз каби етакчиларга қараб ўрганишади. Ёшлар билан ишлаш сизларга қўшимча муаммолар туғдирмаяптими?

- Ёшим катта бўлгани боис кичик ёшдаги ўйинчилар билан доим гаплашиб келаман. Шерикларимга ўз вақтида уларнинг ёшида йўл қўйган хатоларимни такрорламасликни маслаҳат бераман. Ҳар бир футболчи эртанги куни яхшироқ бўлиши учун бугун максимум куч билан ишлаши зарур. Ёш ўйинчиларга ўз устиларида тинмасдан ишлашни маслаҳат берарканман, уларга шу руҳда давом этган тақдирда кучлироқ чемпионатларга йўл олиши учун имкониятлари кўп бўлишини таъкидлашдан чарчамайман. Ўзингиз ўйланг, ким ҳам Европада тўп суришни истамайди? Агар футболчилар шундай йўл тутишса, биринчидан миллий чемпионат кучаяди. Миллий чемпионатнинг кучайиши легионерлар сони ортишига туртки бериш билан бирга миллий терма жамоанинг мусобақаларда муваффақиятли иштирок этиш омили бўлиб хизмат қилади. Илгари “Бунёдкор”да ўйнаган бир ўйинчингиз Италияга йўл олди (Элдор Шомуродовни назарда тутяпти). Табиийки, бошқалар ҳам унга назар ташлаган ҳолда интилиш пайида бўладилар. Шуни аниқ биламанки, Ўзбекистон терма жамоасининг потенциали улкан. Сизларда кучли томонлари кўп бўлган ижрочилар талайгина. Индивидуал томондан кучли бўлиш билан жамоавий ўйин уйғунлиги йўлга қўйилса, умумий мақсад ҳосил бўлиши тайин. Бу масалада кўп нарса дейиш мумкин. Аммо мен ҳозир чемпионатингиздаги бошқа ёш иқтидор эгаларини кўришга улгурмадим. Жасур Жалолиддиновнинг маҳоратли эканлигини эшитгандим. Энди у билан бир жамоада тўп сураман. Ахир “Локомотив”дек клуб ёш футболчи учун ўз-ўзидан маблағ тўлаб қўймаган-ку. Футболчи нимагадир эришишни истаса ҳар томонлама ўзгаришга ҳаракат қилмоғи керак. Агар футболчи ўзида бор нарса билан кифояланиб тўхтаб қолса, ҳеч нарсага эриша олмайди. Ҳар ким яхшироқ ва кучлироқ лигада тўп суришга интилмоғи керак. Айниқса, ёш футболчилар буни зинҳор унутмасликлари даркор. Агар футболчи ўзидаги бори билан кифояланиб, бор иқтидорини намойиш этмасдан ўйнашда давом этиб, тўп суришни якунлар экан, кейинчалик афсусланмасдан қолмайди. Қолаверса, мухлислар эссиз унда шундай катта иқтидор бор бўлиб, бир жойда қотиб қолган ҳолда фаолиятини тугатди, дея ачинишлари тайин.

- Жасур Жалолиддиновни “Андижон”га ўтишини кутмагандингизми?

- Жасурнинг “Андижон”га келиши мен учун кутилмаган воқеа бўлгани йўқ. Чунки мен у билан Тошкентда икки бор учрашдим. Қолаверса, мураббий билан ҳам шу масалада гаплашишга улгургандим. Биз ўртоқлик учрашувида олимпиячилар билан ўйнаган пайтимизда ҳам ўзаро гаплашгандик. Албатта, клубга мана шундай ёш иқтидор эгаси келгани мени қувонтирмасдан қолмади. Ўйлайманки, у “Андижон”га катта ёрдам бера олади.

- Эдгар, сизга “Андижон”даги фаолиятингизда омад тилаймиз. Мухлисларнинг ишончини оқлайсиз, деган умиддамиз.

- Менга “Андижон”даги фаолиятим учун омад тилаганингиздан миннатдорман. Бутун мураббийлар штаби ва раҳбарият учун бошланажак мавсум муваффақиятли якунланишидан умид қилиб қоламан. Ҳаммасини нолдан бошлаймиз. Мақсад аниқ. Интилишга арзийдиган жиҳат эса бор. Бу билан нимани назарда тутаётганимни такрорлашим шарт бўлмаса керак. Асосийси, вазифа бор. Умуман айтганда, таништирув маросими менга жуда ёқди. Энди бор куч ва ғайратимизни клуб мухлисларини хурсанд қилишга сарфлаймиз. Биз бир оила бўлиб ҳаракат қилсак, яхши чиқади деб умид қиламан. Ҳозирдан машқларга зўр бериб ишлаяпмиз. Ҳаммаси яхши тугашидан умид қилган ҳолда чемпионат бошланишини сабрсизлик билан кутиб қоламан.