Нега Ляказетт Обамеянгдан муҳимроқ?

Янги мавсумни янги мураббий билан янги даврни бошлаган «Арсенал»ни тўхтатиш тобора қийинлашиб бормоқда. Европа Лигасининг учинчи турида «тўпчилар» «Спортинг»ни сафарда кичик ҳисобдан мағлуб этди.

Ушбу ғалаба «Арсенал»нинг Португалиядаги илк ғалабаси бўлди ва қаторасига 11-ўйинда лондонликларни ҳеч ким тўхтата олмаяпти. Ушбу ғалаба туфайли лондонликлар 1/32 босқичи йўлланмасини нақд қилиб қўйди, десак хато бўлмайди. Учрашувдаги ягона голни эса Дэнни Уэлбек киритди. Жамоа юлдузи Обамеянг эса омадсиз иштирок этди.

Пьер-Эмерик Обамеянгнинг статистикасига қарасак, анча чиройли рақамларга кўзимиз тушади: 24 ўйинда 18 гол. Бу билан у клубнинг энг тезкор футболчиси ҳам ҳисобланади. У жамоасини Премьер Лигада тарихий мавсумни ўтказиш йўлида катта меҳнат қилаётганидан дарак.

Бундан ташқари, у бўйдор, французча гапиради ва 14-рақам эгаси тезкор футболчи ҳам ҳисобланади. Бундай сифатлар клуб афсонаси Тьерри Анри билан таққосланишига сабаб бўлмоқда. Аммо иккала футболчиларда ўзаро ўхшашлик кўраётганлар габонлик ҳужумчини бўрттиришмоқда. Асосий сабаб улар орасидаги сифатда эмас. Бу муҳим фарқ эмас.

Агарда Анрининг «Арсенал»даги фаолиятига назар соладиган бўлсак, бир сўз билан уни етакчи дейишимиз мумкин. Анри қандай спорт формасида бўлмасин, у асосий етакчи бўлиб келган. У ҳужумдаги муҳим фигура эди. «Арсенал» унга тўпни берса бўлди, у бир ўзи ҳужумга бориб барчасини ҳал қилиш вазифасини бажаришга қодир эди.

Шу тарафлама Арсен Венгер яқин ўтмишда нега Оливье Жируни узоқ вақт қўйиб юбормагани сабабини кўрамиз. Жиру ҳеч қачон энг зўр ҳужумчи бўлмаган. У ўйин борасида Анрига хатто яқин ҳам келмайди. Бироқ у ҳужумда ватандоши билан бир хил функцияни бажара оларди.

Унга тўпни етказиб берса бўлди, у жамоадошларини уялтириб қўймасди. «Арсенал» Анри каби ҳам етакчи, ҳам суперюлдуз бўлган футболчини олиб кела олмади. Шу сабабли Венгер етакчилик вазифасини қисмларга бўлишга қарор қилганди.

Обамеянг етакчиликдан кўра индивидуал иқтидорга эга ҳужумчи. Буни кеча «Спортинг»га қарши ўйинда ҳам кўрдик. У ўз тезлиги ва маҳоратини бир неча эпизодларда кўрсата олди. Очиғини айтганда у кўплаб имкониятларни кўкка совурди. Бироқ ҳужумдаги ишлар унинг атрофида қурилмади. «Боруссия Дортмунд»нинг собиқ вакили ҳужумни ўз қўлига олиб «Спортинг»ни ҳимояланишга мажбур қила олмади.

Обамеянгнинг Европа Лигасидан ўрин олган ушбу учрашувларга туширилиши ва Премьер Лига ўйинларида чап қанот вингери сифатида ўйнаётганининг бошқа бир сабаби бор. Чунки «Арсенал» ўз етакчиси бўла оладиган бошқа бир футболчига эга. Уларда тўпни ўзида ушлаб тура оладиган, бошқалар билан ажойиб тарзда ҳаракатлана оладиган ва умуман жамоанинг ўйинини кучайтира оладиган янги етакчи бор. У ҳам бўлса – Александр Ляказетт.

«Лион»нинг собиқ вакили клуб ҳужумчилари орасида энг ёрқинига айланган. Ляказетт тоза тўпурар, сўнгги зарбани ажойиб тарзда якунлайдиган ҳужумчи ҳисобланади.

Бундан ташқари унда плеймейкерлик қобилияти ҳам бор. Ўз вақтида Жиру бу ишни бажарарди. Унай Эмери ҳам нега айнан Ляказеттни марказга ўтказгани ва Обамеянгни асосан Европа Лигасида тушираётганини очиқ тан олди.

Обамеянгнинг «Арсенал» учун муҳим футболчи эканлигига шубҳа йўқ. Ундаги тўпурарлик қобилиятини ҳам инкор қилиб бўлмайди. Аммо у клуб учун етакчи футболчи эмас. Асосийси эмас. «Спортинг»га қарши ўйин ҳам буни яна бир марта кўрсатиб берди. Аксинча Ляказетт «Арсенал»нинг энг муҳим ҳужумчиси.