Умарали Раҳмоналиев Англияда ўйнашни кўзлаяпти
Кейинги йилларда ўзбек футболидан бир неча иқтидорли ижрочилар етишиб чиқиши яхши анъанага айланди. Айниқса, ўтган йили 20 ёшгача бўлган футболчилар ўртасида ташкил этилган Осиё чемпионатида ғолиб чиққан, кейинроқ қитъа чемпиони сифатида Аргентинадаги жаҳон чемпионатида юқори савияли ўйин кўрсатган Ўзбекистон ёшлар терма жамоасидан бир неча ўйинчилар Европанинг кучли лигаларида ўйнашни кўзламоқда.
Хусусан, Абудқодир Ҳусанов Францияни забт эта бошлаган бўлса, ўша терма жамоанинг яна икки етакчиси – Аббосбек Файзуллаев ва Умарали Раҳмоналиев Европа лигаларига Россия орқали йўл очиш вариантини танлади.
Россиянинг “БИЗНЕС Online” нашри Умарали Раҳмоналиев билан катта интервью уюштириб, унинг фаолияти билан мухлисларни яқиндан таништирди.
Sports.uz портали ўзбекистонлик футбол ишқибозлари эътиборига ушбу интервьюнинг энг қизиқарли қисмини тақдим этади.
— Умарали, Қозон ҳарига келганингизга бир йил бўлди, лекин ҳамон клуб базасида яшаяпсиз. Нега?
— Менда ҳар икки ойда бир терма жамоада ўйинларим бор эди, доимий тарзда сафар қилишимга тўғри келди, шу боис ижарага уй олишни истамагандим. Базада қулайлик бор, тартиб-интисом ва режимга амалга қилиш осонроқ. Машғулотлардан кейин тренажёр залида шуғулланиб, тикланиб олишим мумкин. Бўйдоқман ва базада яшасам ҳам бўлаверади. Ота-онам ҳали Қозонга келишгани йўқ, синглимни ўқиши бор, лекин яқинда меҳмонга келишади.
— Ота-онангиз нима билан шуғулланишади?
— Отамнинг ўз бизнеси бор, онам дарс беради. Наманган яшашади. Мен уларни кўп маротаба Тошкентга кўчиб ўтишга чақирган эдим, лекин ҳеч кўнишмади. Бизнинг ўз ҳовлимиз бор. У кам ҳам бор, яқинда олтига тўлди. Укам кўчада тўп тепади. Ҳар доим футболкалар ва тўплар олиб келишимни сўрайди. Агар футболга қизиқиши сўнмаса, ёрдам берамиз.
— Сиз футболни қандай бошлаган эдингиз?
— Мен ҳам маҳаллада бошлаганман. Кейин мактабдаги секцияда уч йил шуғулландим, ундан кейин бизни спорт мактабига кўрикка чақиришди. Отам футболчи бўлишни орзу қилган, лекин фақат маҳаллада ўйнаган холос. Ҳатто ёши катта бўлиб ҳам маҳаллага чиқиб футбол ўйнарди. Онам “Қаерга кетяпсиз, ёшингизга қаранг?”, дерди.
— “Бунёдкор” сизларни қачон олиб кетган?
— 15 ёшимизда. Тошкентда турнир ташкил қилишди ва мени кўрикка чақиришди. Келсак, юзлаб болалар бор экан. “Бунёдкор” то-клуб ва ҳамма унинг академиясига киришни истайди. Кийим алмаштириш хонасида ўтирсак, мураббий кириб Умид Султоновни (ҳозир “Бунёдкор”да ўйнаяпти) кўрсатди. Битта уни олишар экан. Би бир жамоадан уч киши эдик. Биз секин чиқиш эшигига йўл олдик. Мураббий ортимиздан чақирди ва фақат икки кишини олишини айтди. Биз буни ўз мураббиймизга айтдик. У киши “Ё учалангни олади, ёки ҳеч кимни, бўлмаса, бошқа академияга – “Пахтакор”га олиб бораман”, - деди. Натижада бизни олиб қолишди.
— Биринчи мураббийларингиздан бири сизни жисмоний кўрсаткичларингиз туфайли кучсиз бола, деб олишни исташмаганини айтган эди.
— Аксинча, кўпчилик менинг жисмоний кучим кўринишимга нисбатан кўп эканидан ҳайратга тушарди, тенгқурларим мендан баланд эди.
— Сиз ўйнаганда, формангизни Нголо Кантеникига ўхшаб тўғрилайсиз. Нега?
— Бу мен учун — ритуал. Биринчидан, формани тартиблаб олиш сенинг интизомингдан далолат беради, ўзингни назорат қиласан. Кантега ўхшаб деганингизга у менинг ҳаётда ва футболдаги кумирим. Камтарин инсон, ўзини ҳеч қачон жамоадан устун қўймайди.
— Демак, сиз ёқтирган чемпионат Англия Премьер-лигаси, жамоа эса, “Челси” эканда?
— Ҳа мен Англия Премьер-лигасини яхши кўраман. Мақсадим ўша ерда ўйнаш, эртами-кечми Премьер-лигага бориш. Лекин менга “Манчестер Юнайтед” ёқади.
— Нимаси билан?
— Болалигимдан шундай, чунки Криштиану Роналдудан ҳайратга тушардим. Яна “Реал” ва “Милан” ҳам ёқади. Айниқса, Рональдино, Бекхэм, Гаттузо ўйнаган “Милан” ёқарди. Гаттузо – қирол! Ҳозир унга ўхшаб ўйнаса, дарров майдондан ҳайдашади!
— “Манчестер Юнайтед”даги энг ёқтирган футболчингиз ким?
— Роналду. Менда унинг футболкаси бор эди!
Фикрлар