Легионеримиз: “Бордо”, “Фейеноорд”га борганман, лекин мени “Ювентус” олди!
Кучли бешлик чемпионатларидан бири – Италия лигаларида ўйнаган биринчи ўзбек футболчиси Илёс Зейтуллаев ҳисобланади. Орадан йигирма йилдан кўпроқ вақт ўтиб, яна икки нафар вакилимиз кучли бешлик лигаларига қўшилди. Элдор Шомуродов уч йилдан бери А Серияда ўйнаётган бўлса, Абдуқодир Ҳусанов яқиндагина Франция вице-чемпиони “Ланс” сафидан қўним топди.
Илёс Зейтуллаев “РБ Спорт” нашрига интервью бериб, футбол ишқибозларини қизиқтирадиган кўплаб масалаларга ойдинлик киритиб берди.
Sports.uz портали ушбу интервьюдан парчаларни ўзбекистонлик мухлислар эътиборига ҳавола этади.
2001 йили Москвадаги “Спортакадемклуб”нинг уч футболчиси – Илёс Зейтуллаев, Виктор Будянский ва Сергей Коваленко “Ювентус” билан шартнома имзолайди. Улар асосан ёшлар жамоаси учун ўйнаган бўлса-да, асосий таркиб машғулотларига кўп жалб қилинар эди.
Илёс Зейтуллаев эса, асосий жамоа таркибида дебют қилиб, машҳур мураббий Марчело Липпи қўл остида Италия кубогида иккита учрашувда “Ювентус” шарафини ҳимоя қилган.
- Илёс, сиз Тошкент яқинида туғилгансиз. Ҳаётингизда футбол қандай пайдо бўлди?
- Отам болалар мураббийи бўлиб ишлаган. Кичиклигимдан мени ўзи билан машғулотларга олиб борарди. Аввал-бошдан машғулотларга ва учрашувларга боришга кўникканман ва булар мен учун оддий ҳол бўлиб қолган. Кейинроқ ўзим ҳам футбол билан шуғуллана бошладим.
- Сиз мураккаб давр – собиқ Иттифоқ парчалаган йилларда улғайдингиз...
- Ҳа, осон бўлмаган, албатта. Биз оилади тўртта фарзандмиз, икки қиз ва икки ўғил. Отам мураббий, онам инглиз тилидан дарс берарди. Қашшоқликда яшаганмиз дея олмайман, лекин баъзи нарсалар чекланган эди. Оддий оила эдик.
- Шунга қарамай, фаолиятингиз бирдан авжига чиқди...
- Аввалига Республика Олимпия захиралари билимюртига кирдим. Кейинроқ мени “Спортакадемклуб” вакиллари пайқаб қолди. Москвага кўчиб ўтдим. Икки йилга яқин ўша ерда шуғулландим. У ерга Сарсания туфайли борганман, у спорт директори эди. Ўзбек футболчининг Россия клубига қўшилиши жуда ноёб воқелик эди. Хорижликлардан фақат мен, Литва ва Беларусдан яна биттадан футболчи бор эди. Қолганларнинг ҳаммаси Россия ва Украинадан бўлган. Табиийки, омадим чопган. Мени Ўзбекистондаги турнирлардан бирида кашф қилишган эди.
- Москвага жуда ёш келгансиз. Қийин бўлганми?
- Ҳа. Таътилларда ҳамма йигитлар уйига кетарди, мен Москвада қолардим. Ўзбекистонга учиш қиммат тушарди. Мақсадим, футболчи бўлиб, оиламга кўмаклашиш эди. “Спортакадемклуб”да ҳашаматли шароитлар яратилганди. Базамиз Росси терма жамоаси шуғулланадиган Новогорскда эди. Машғулотлар кунига икки маҳал бўларди.
Қишда хориждаги халқаро турнирларга борардик ва катта клублар билан ўйнардик. Ҳар доим яхши қатнашардик. Ана шундай турнирларда хориж клубларискаутлари бизни кузатиб борган экан.
- Сизга биринчи бўлиб “Бордо” қизиққан эди...
- Ҳа, бу 1999 йили бўлган. Мен 15-16 ёш эдим. Францияга шуғуллангани борганим эсимда, клублар ўзаро музокара ўтказганди. Менга у ерда жуда ёққан. Ёш ўйинчи учун жуда зўр шароит яратилган. Мен иккинчи жамоа билан ишлаганман, асосий таркиб чемпионатда юқори ўринларда эди. Ўшанда биринчи марта хориж клубида қолишни истагандим. Футбол даражаси умуман бошқа эканини ўша ерда ҳис қилганман. Ўйинчилар ва уларнинг ишга муносабати ёққан. Бироқ, клублар ўзаро келиша олмаган. Кейин мени “Фейеноорд”га жўнатишди.
- Ўша пайт ёлғиз бўлганмисиз?
- “Бордо”да бир ўзим эдим. Нидерландияга Будянский билан бирга борганман. У ерда Игорь Корнеев бор эди. Бизни кутиб олди, жамоага олиб келди ва биз шуғуллана бошладик. Бир неча турнирларда қатнашдик, лекин у ерда қололмадик. Булар кўрик бўлган холос. Мос келмаганмиз, шекилли. Шунлан кейин “Ювентус” варианти пайдо бўлди.
- Ҳозир булар ҳайратланарли эшитиляпти. Европадан бундай кучли қизиқиш қаердан пайдо бўлди? Қолаверса, сизлар Россиянинг асосий жамоасида бўлмагансизлар...
- Ўшанда “Спортакадемклуб” бутун собиқ Иттифоқ ҳудудидан энг иқтидорли болаларни тўплайдиган тизим сифатида репутацияга эга эди. Бу ерда яхши футболчилар тарбияланаётганини ҳамма биларди. Бу ўйинчиларни мамлакатнинг топ клублари ва Европа жамоаларига тавсия қилишар эди. Бор эътибор шунга қаратилганди.
- “Спортакадемклуб”да энг иқтидорли ўйинчи ким эди?
- Балки Анатолий Герк бўлгандир. У кейинроқ “Андерлехт”га кетди. Лекин фаолияти кутилгандек ривожланмади. Александр Павленко жуда истеъдодли эди. Витя Будянский “Удинезе” даражасигача етиб борди. Ўз вақтида уни Италияда Павел Недведга тенглаштиришарди.
- 2001 йили сиз “Ювентус”га келдингиз. 16-17 ёш бўлгансиз. Кўз ўнгингизда нималар рўй берганди?
- Бу воқеалардан тўрт-беш йил олдин бу жамоа ўйинчиларининг плакатлари деворимда турарди. Энди улар билан бирга шуғулланяпман. Бу рўёбга чиққан тушга ўхшарди. Оддий ўзбек йигити учун буюк клубга яқин келиш, ақлбовар қилмас ҳолат эди. Ҳамма нарса ўз аҳамиятини йўқотган эди ва фақат кейинги машғулот ҳақида ўйлардим.
Ҳаммаси нарса янгича, иш услуби умуман бошқача эди. Бизнинг давримизда ёшлар жамоаси мураббийи Гасперини эди. Бунақа мураббийга аввал дуч келмаганимни дарров тушуниб етдим. Муҳитдан ҳар куни баҳра олардим. Бизни асосий таркиб билан шуғулланишга жалб этишганида атрофимиз блдузлар билан тўлиб тошарди. Уларга қараб, тушимми ёки ўнгимми, деб ўйлардим.
- Гасперини ўшанда энди мураббийлик фаолиятини бошлаган эди. “Ювентус” ёшлар жамоаси унинг биринчи иш жойи. Ўшанда у қанақа эди?
- Ҳозир ҳам аниқ эслайман, ўшандаёқ у Италия футболидан ўсиб кетганди. У ҳозир “Аталанта” қўллаётган услубни бизга сингдирганди. Ўша пайтлар ҳамма итальян мураббийлар Ариго Саккидан ўрнак олиб, унинг шаблонлари билан ишларди. Гасперини ўзининг йўлидан борди. Биз ўшандаёқ 3-4-3 ёки 4-3-3 схемасида ўйнардик. Икки ҳужумчи бизнинг уч нафар ҳимоячига қарши ўйнашга қийналарди. Аксинча, рақибнинг икки ҳимоячиси бизнинг уч ҳужумчимизга қарши туролмас эди. Ўйинимизни илғаб олиш қийин этди.
Гасперини зўр стратег бўлган. У ҳар доим мақсад сари интилган. Мураббийга сенинг ишларинг ёки муаммоларинг қизиқ эмасди. У фақат натижани кўзларди. Ўйинчидан борини суғуриб олади.
Шунингдек, биздан Россия ва Ўзбекистонда қандай ва қайси методикалар асосида шуғулланганимизни сўраб оларди. Қайси тестларни топширганимиз ҳақида маълумот оларди. Булар унга қизиқ бўлган.
- Бошида итальян тилини билмай қандай яшагансизлар?
- жудо қийин бўлган. Онам ўқитувчи сифатида кинога боришни маслаҳат берган. Тушунмасак ҳам, фильм кўрардик. Қўшимчасига маҳаллий спорт нашрларини ўқиганмиз. Ўзим тушунмасам ҳам ўқирдим. Сергей Коваленко итальянчани тез ўрганиб олди. Мен Витя билан анча узоқ чўзилдик. Бир йилдан кейин мен ҳам кўп нарсани тушуниб, яхши гапира бошладим. Клуб ҳам ўқитувчи берганди.
- Италия ўсмирлари сизлардан нимаси билан ажралиб турарди?
- Биз футбол нуқтаи назаридан “оч” ҳолатда келгандик. Бунгача ҳамма нарсани фақат телевизордан кўргандик. “Ювентус”да ўйнаш мақсаднинг ўзи бўлолмайди. Бу орзу эди. Ҳар бир машғулотта ўзимизни кўрсатиш учун курашардик. Италияликлар эса, бироз бефарқ эди. Таркибга киролмаса ҳам, оддий қабул қиларди. Биринчи жамоа билан машғулотга жалб қилинмаса ҳам уларга барибир эди. Агар мени Липпи Италия кубоги доирасида ўйинга жалб қилмаса, сиқилиб қолардим. Ўйлашимча, бу ҳолат менга ёрдам берган. Шунинг учун ҳам мен ва Будянский биринчи жамоа билан кўпроқ ишлаганмиз.
Шомуродовнинг устози қайси жамоа чемпион бўлишини айтди
Ҳусанов жамоаси Чемпионлар лигаси учун кўп гол урадиган ҳужумчини оляпти
Шомуродов: Мессига ҳеч қандай алоқам йўқ! (фото)
Премьер-лига клуби тез орада ўзбек футболчиси трансферини эълон қилади
Фикрлар